AKP döneminde ulusal bayramları bırakın, dini bayramlarda bile yaşayamadığımız mutluluğu ve sevinci biraz olsun dün hatırladık... Baldızım Aygen Kaçmaz, “AKP öncesindeki bayramlar gibi olmasa da üzerimden bir yük kalktığı için bugün huzurluyum” dedi. Bulunduğum ilçede konuştuğum insanların tamamının yüzlerinin güldüğünü gördüm. Çok sevindim! Yılların üzerlerinde kurduğu baskının nispeten kalktığını uman yurttaşlarımız, en azından rahat nefes aldıklarını söyleyerek bayramın tadını çıkarıyorlardı. Aslında gerçekten mutlular mıydı? Pek zannetmiyorum! Çünkü yine hayat pahalılığı bayram heyecanını kursaklarında bıraktı. Çocuklara yeni giysiler alınamadı. Bayram sofralarının vazgeçilmezi olan geleneksel yiyecekler masaya konulamadı. Ve yine büyükler torunlarına el öptükten sonra harçlık veremedi. Olsun! Üzerimizdeki “korku ve baskı kalktı” demekte yeterli olamıyor!
∗∗∗
Bilinmeli ki; “yerel yönetimler seçimi” başarısını, “genel seçim” başarısına dönüştürmeden, yeniden parlamenter sisteme dönülmeden, hukukun üstünlüğüne inanmadan laik demokratik bir ülke olmadan Türkiye, tek adam düzeninden kurtulamaz! Biri gider, bir başka diktatör gelir… İşin can alıcı noktası da “gelen gideni aratır!”
Aslında 22 yıldır geleneklerimizi ve değerlerimizi değiştirmeye çalıştıkları, yaşam biçimimize müdahale ettikleri, laiklik ve çağdaşlığa düşman olduklarını bildiğimiz AKP iktidarı,31 Mart seçim yenilgisi sonrası sessizliğe büründü. Bu sessizlik, şimdilik kaybetmenin getirdiği psikolojik eziklik olarak değerlendirilmeli. Yirmi yılı geçkin vahşi emek sömürüsünün verdiği pişmanlık olarak görülemez! Hele hele, AKP iktidarı, tam da devleti eline geçirmişken ve emperyalistlere ülkemizle ilgili halkın bilmediği bazı ödünler vermişken, yenilgi sonrası fazlaca zaman uslu duracağı düşünülemez.
AKP’nin, üst akılla yönetilen ve Laik demokratik hukuk devletini yok etmeye yeminli, din devleti kurma stratejisinden vazgeçeceğini ummak da safdillik olacağını da bilmek gerekir. Fırsatını bulduğu ilk anda 21 yıl boyunca yaptığını AKP tekrarlayacağına hiç kuşku yok. Bir örnek vermek isterim; Şanlıurfa’da AKP’lilerin yaptıklarını ibret olsun diye paylaşmak isterim…
İddia o ki; Şanlıurfa Hilvan da DEM Parti adayı Serhan Paydaş’ın kazandığı belli olunca AKP belediye başkanı Aslan Ali Bayık’ın yakınları olduğu belirlenen kişiler, Hilvan gençlik merkezindeki 2 sandığı yakıp kaçmışlar...
Sandık kurulu üyelerini ve Güvenlik görevlilerini darp ederek kaçan suçlular, polis tarafından yakalanıp tutuklanmasına rağmen 2 gün sonra TBMM’nin AKP’li Başkanvekili Bekir Bozdağ’ın baskısıyla serbest bırakılmışlar…
Yakılan 2 sandığın ıslak imzalı tutanaklarına bakılınca DEM Parti’ye çıkan oyların toplamında Serhan Paydaş’ın seçimi 14 oyla kazandığı anlaşılıyor…
Asıl etik dışı davranış, yaktıkları sandıklara AKP’lilerin itiraz etmeleri…
Oysa kamera kayıtları ile darp edilen polisin ve DEM Parti seçim görevlisinin ifadeleri sonucu AKP’li adayın soyadlarını taşıyan 7 kişi tutuklanıp cezaevine gönderilmişti…
Ancak ilçe ve il seçim kurulları, yakanların itirafına ve mülki amirliğin tutanaklarına rağmen seçimin yeniden yapılmasına ve tutukluların serbest bırakılmasın karar verdi…
Görüldüğü gibi fırsat bulunca, “tek adamın” adamları, hak hukuk adaleti yok etmekten hiç utanmıyorlar…
∗∗∗
31 Mart seçimini asıl kazandıranların emekliler, kadınlar ve gençler olduğunu biliniyor. Çağdaşlık ve laik demokratik Cumhuriyet’ten öç almaya çalışan AKP’nin emeklilere düşman olması, Atatürk Cumhuriyeti’nin temel ilkelerine düşman olmaları…
Emekliler, Atatürk Türkiye’sine sahip çıkan, dünyanın saygı duyduğu bir ülke haline gelmesine katkı sunan, emek veren, çaba gösteren özverili yurttaşlardı. Bu nedenle AKP, emeklileri açlıkla terbiye etmeye çalışıyor. Hani derler ya; “el mi yaman bey mi yaman”, özdeyişi gerçekleşti. Emekliler Erdoğan’ öyle bir ders verdiler ki! CHP bundan sonraki politikalarını bu yaşanan gerçekleri bilerek yapmalı. Yeni belediye başkanlarından beklenti çok… Genel başkan ve belediye başkanları egolarını kontrol edemezse bu kez emeklilerin gazabına CHP uğrar.
